විශේෂාංග

සුනිල් රත්නායක – ඇත්ත කතාව 09

සාක්ෂි විශ්ලේෂණය - නීතිඥ අථිල අතාවුද

සුනිල් රත්නායක – ඇත්ත කතාව 01

සුනිල් රත්නායක – ඇත්ත කතාව 02

සුනිල් රත්නායක – ඇත්ත කතාව 03

සුනිල් රත්නායක – ඇත්ත කතාව 04

සුනිල් රත්නායක – ඇත්ත කතාව 05

සුනිල් රත්නායක – ඇත්ත කතාව 06

සුනිල් රත්නායක – ඇත්ත කතාව 07

සුනිල් රත්නායක – ඇත්ත කතාව 08

මෙය අධිකරණය විසින් ප්‍රධාන වශයෙන් පරිවේශණීය සාක්ෂි මත තීරණය කළ යුතු නඩුවකි. ඒ අනුව සියළුම සාක්ෂි එක පිඩක් කොට ගත්කල ඇතිවන බලපෑම දැන් සළකා බැලිය යුතුය.

දෙසැම්බර් 19 වැනි දින මහේෂ්වරන් මරණයට පත්වූ පුද්ගලයන්ද සමග මිරුසුවිල් ප්‍රදේශයට ගියේය යන කරුණ සාමාන්‍යයෙන් සිදුවන පරිදි ඔහු එදින ආපසු නිවසට නොපැමිණි බව පහර දීම සිදුවූයේ යැයි කියන ස්වභාවයට ගැලපෙන ආකාරයේ තැලීම් තුවාල ඔහුට සිදුවී තිබූ බව අදාළ සිදුවීමට පසුදින එනම් දෙසැම්බර් 20 වැනි දින මහේෂ්වරන් එකී තුවාල වලට ප්‍රතිකාර ලබාගත් බව හමුදා පුද්ගලයෙකුගේ පහරදීමෙන් ඔහුට තුවාල සිදුවූ බව ඔහු වෛද්‍ය වරයාට ප්‍රකාශ කර ඇති බව ඔහු තමා මුහුණදුන් සිදුවීම වසර ගණනාවකට පසු අධිකරණයේ ප්‍රකාශ කළ ආකාරයෙන්ම තමාගේ පියාට සහ මවට නොපමාව ප්‍රකාශ කරන ලද බව යන කරුණු මහේෂ්වරන්ගේ සාක්ෂියේ සත්‍යවාදීභාවය සහ විශ්වස්‍යතාවය පරික්ෂා කිරීමේදී ස්වාධීන සාක්ෂි වලින් තහවුරු වන කරුණු වේ. අනෙක් පැත්තෙන් මහේෂ්වරන්ට චූදිත අභියාචක (සුනිල් රත්නායක) හෝ අනෙක් විත්තිකරු ව්‍යාජ ලෙස චෝදනාවකට හසු කිරීමට අවශ්‍යතාවයක් පැවැති බවට සිතිය හැකි සුළු කරුණක් හෝ ඉදිරිපත් වී නොමැත.

මෙහිදී ඉතාමත් කැපී පෙනෙන කරුණ වන්නේ දෙසැම්බර් 24 වැනිදා අදාළ සිදුවීමට අදාළ ස්ථානයට ගිය අවස්ථාවේදී එම ස්ථානයේ සිටි හමුදා පුද්ගලයන් ගණනාවක් අතරින් තමන්ට දෙසැම්බර් 19 වැනිදා පහරදුන් පුද්ගලයන් දෙදෙනා ලෙස ඒ වන විට චෝදනාවට ලක්වී නොසිටි චූදිත අභියාචක (සුනිල් රත්නායක) සහ සාමාන්‍ය සෙබල කුමාරසිංහ යන දෙදෙනා පෙන්වමින් මහහඩින් කෑගැසීමේදී මහේෂ්වරන් පෙන්වන ලද නිරුත්සාහක වූද ස්වභාවික වූද හැසිරීමය. මෙම සාක්ෂිය චූදිත අභියාචක (සුනිල් රත්නායක) අදාළ ස්ථානයේ සිටි බවට තහවුරු කැරෙන සාක්ෂියක් වශයෙන් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය හදුනාගෙන ඇත. මෙම අවස්ථාවේදී මහේෂ්වරන් විසින් සුනිල් රත්නායක හදුනා ගැනීම පිළිබදව කිසිදු සැකයක් නොමැත්තේය යන කරුණ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය අවධානයට යොමු කරයි. එමෙන්ම මේ අවස්ථාවේදී සුනිල් රත්නායක විසින් විත්ති කූඩුවේ සිට සිදුකරන ලද ප්‍රකාශය කෙරෙහිද අවධානය යොමු කළ යුතු වේ. එකී ප්‍රකාශය මගින් දෙසැම්බර් 18 වැනිදා සිට එලුතුමට්ටුවාල් ප්‍රදේශයේ තමා සිටි බවද ඔවුන්ට ලැගුම් ස්ථානයක් නොවූයෙන් බටපිරිස කුඩා කණ්ඩායම් වලට වෙන්වී ප්‍රදේශයේ අත්හැරදමන ලද නිවාස වල රැදී සිටි බවද ඔහු පිළිගනී. ඔහු තවදුරටක් පිළිගන්නේ දෙසැම්බර් 19 වැනිදා ඔවුන්ට රාජකාරියක් පැවරී නොතිබුණු අතර ඔවුන් ලැගුම්ගත් ස්ථානය අවට ප්‍රදේශය පිරිසිදු කිරීම සදහා එදින ගතකරන ලද බවය. චූදිත අභියාචක සුනිල් රත්නායක විසින්ම පිළිගන්නා පරිදි මෙම සිද්ධියට අදාළ ප්‍රදේශයේ ඔහුගේ රැදී සිටීමද ඔවුන්ට එදින නිශ්චිත රාජකාරිය පැවරී නොතිබුණේය යන කරුණද සනාථ වන අතර එකී කරුණු අදාළ සිදුවීමට සම්බන්ධ වීමට ඔවුන්ට අවස්ථාවක් පැවැතියේය යනාදී වශයෙන් සාක්ෂි ආඥා පනතේ 7 වැනි වගන්තිය යටතේ අනුකූල වේ.

මහාධිකරණ විනිසුරුතුමන්ලා සුනිල් රත්නායක විත්ති කූඩුවේ සිට සිදුකරන ලද ප්‍රකාශය (නඩු තීන්දුවේ 229 සිට 232 පිටුව දක්වා) ප්‍රවේශමෙන් විශ්ලේෂණය කර ඇති අතර මෙම සිදුවීම සම්බන්ධයෙන් ඔහු ඉදිරිපත් කරන ලද පොදුවේ ප්‍රතික්ෂේප කිරීමේ විත්තිවාචකය ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත. මෙම තත්වයද ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය සළකා බලා ඇති අතර විත්ති කූඩුවේ සිදුකරන ලද ප්‍රකාශය ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට මහාධිකරණ විනිසුරුවරුන් ගන්නා ලද තීරණයේ වරදක් නොමැති බවට තීරණය කර ඇත.

සුනිල් රත්නායක වෙනුවෙන් පෙනී සිටින ලද උගත් ජනාධිපති නීතිඥතුමන් මහේෂ්වරන්ගේ සාක්ෂියේ යම් යම් කාරණා කෙරෙහි අවධානය යොමු කරමින් ඔහුගේ සාක්ෂියා පවත්නා දුබලතා හේතුවෙන් මහාධිකරණය මහේෂ්වරන්ගේ සාක්ෂිය විශ්වාස නොකළ යුතුව තිබූ බවට කරුණු දක්වා ඇත.
මහේෂ්වරන් ඔහුව අල්ලාගන්නා ලද පුද්ගලයන්ගෙන් මිදී පලා යාමේදී ඔහුට හමුවූ පළමු පුද්ගලයා මෙම සිදුවීමේදීම මියගිය ප්‍රදීපන් විල්වරාසා යන අගේ බිරිද වූ සෙල්වරාණී නම් තැනැත්තියයි. මහේෂ්වරන් ඇයගෙන් සරමක් ඉල්ලාගත් නමුත් පිරිස මුහුණ දුන් සිදුවීම ඇයට ප්‍රකාශ කොට නැත. පැවති තත්වයන් යටතේ මහේෂ්වරන්ගේ ප්‍රමුඛතාවය අනතුරින් බේරීම වන හෙයිනද් අනෙක් අතින් ගත්කල සෙල්වරාණී මෙම සිදුවම සම්බන්ධයෙන් කලබල කරවීමට අවශ්‍ය නොවූ නිසාද ඇයට සිද්ධිය නොපැවසුවා විය හැකිය. එබැවින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය මෙම කරුණ මහේෂ්වරන්ගේ සාක්ෂියේ දුබලතාවයක් ලෙස සැළකිය නොහැකි බව තීරණය කර ඇත.

විත්තියේ උගත් ජනාධිපති නීතිඥතුමන් දක්වන ලද තවත් කරුණක් වන්නේ මහේෂ්වරන්ගේ පියා වන පොන්නදුරෙයිට අනුව ඔහුගේ පුතා ඔහුට පවසා ඇත්තේ සමහර අය හමුදාවෙන් කැපුවා යනුවෙනි. මහේෂ්වරන් ඔහුගේ සාක්ෂියේදී කිසිවෙකු හමුදාවෙන් කපනු දුටු බවක් ප්‍රකාශ කර නොමැති හෙයින් පරස්පරතාවයක් ලෙස පෙන්වා දෙන ලදී. පොන්නදුරෙයි සාක්ෂි ලබාදී ඇත්තේ සිදුවීමෙන් වසර ගණනාවකට පසුව වන අතර ඔහු සාක්ෂි දෙන අවස්ථාව වන විට මියගිය සියළුම දෙනා කැපුම් තුවාල වලින් මියගිය බව ඔහු දැන සිටීම ඔහුට යම් බලපෑමක් එල්ල කරන්නට ඇත. එසේ හෙයින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය එම විෂමතාවය නොවැදගත් ලෙස තීරණය කර ඇත.

මහේෂ්වරන්ගේ සාක්ෂි වල පවත්නා දුර්වලතා ගණනාවක් අවධානයට යොමුකළ ජනාධිපති නීතිඥවරයා තර්ක කර සිටියේ සුනිල් රත්නායකට එරෙහි කිසිදු ඍජු සාක්ෂියක් ඉදිරිපත් වී නොමැති වීමද මහේෂ්වරන් චූදිතට එරෙහිව අතිශයෝක්තියෙන් යුතුව නිර්මාණය කරන ලද සාක්ෂි ලබාදුන්නා වීමට හැකියාවක් තිබීමද යන කරුණු මත මහේෂ්වරන් පේරගස අසළදී මුලින් අත්අඩංගුවට පත්වී අන් අය ප්‍රශ්න කිරීම සදහා රදවාගෙන සිටියදී පැන දිව්වා වීමට ඉඩ ඇති බවටය. එසේ සිදුවූයේනම් මහේෂ්වරන්ට ඉතා පහසුවෙන් සුනිල් රත්නායක මරණයට පත්වූ අයට පහරදෙනු තමා දුටු බව පැවසීම මගින් ඔවුන් ඍජුවම වගකීමට හසුකිරීමේ හැකියාව තිබුණි. ඔහු එසේ සිදුකර නැත. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විසින් මහේෂ්වරන්ගේ සාක්ෂියේ ඇති දුර්වලතා සම්බන්ධයෙන් විශ්ලේෂණාත්මකව අධ්‍යයනය කිරීමෙන් පසු මහාධිකරණය විසින් මහේෂ්වරන්ගේ සාක්ෂිය විශ්වාසනීය ලෙසට භාරගෙන ඒ මත ක්‍රියා කිරීමට ගන්නා ලද තීරණයේ වරදක් නොමැති බවට තීරණය කර ඇත.

ඉහත දක්වන ලද සියළුම කරුණු මත මහේෂ්වරන්ගේ සාක්ෂිය විශ්වසනීය බවත් ඒ මත පිහිටා කටයුතු කිරීම ආරක්ෂා සහිත බවටත් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය තීරණය කර ඇත.


සුනිල් රත්නායක – ඇත්ත කතාව 10

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

සබැඳි ලිපි

Back to top button